Sieja ... rzadkość w morskich połowach wędkarskich


Sieja ( Coregonus lavaretus ) 
Występuje w Wielkiej Brytanii, Irlandii, zlewisku Morza Bałtyckiego, w północnej Rosji . W Polsce w jeziorze Łebsko na Pomorzu żyje gatunek endemiczny – sieja łebska. Sieja spotykana jest także w jeziorach Wdzydze, Wigry a także w innych jeziorach oraz w rzekach na Pomorzu i w Bałtyku. Tworzy formy wędrowne i osiadłe. 

Na zdjęciu sieja 60 cm 2,60 kg, bez wątpienia piękne i rzadkie trofeum Kolegi, niczym nie ujmując należy też dodać, że ryby już niewiele dłuższe mogą osiągać masę nawet 6 kg.


Prezentowana sieja była przyłowem podczas plażowych połowów flądry w Helu od strony otwartego morza. Tym bardziej cieszy, że jeszcze stosunkowo niedawno uznawano sieję za rybę niewędkarską i mało kto miał pomysł kiedy, gdzie, jak i na co ją łowić. W tym wypadku przynętą był mały śledziowy filet ciężkiego zestawu gruntowego do połowów plażowych, podniesiony z dna prze rybę. Tłumaczy to preferencje pokarmowe morskiej siei, która do trzeciego roku życia odżywia się głównie planktonem, z czasem przechodząc na pokarm bentosowy. Dorosłe osobniki odżywiają się także drobnymi rybkami i jak widać w tym przypadku nawet kawałek śledzia leżący na morskim dnie spełnił tą funkcję.


Rzeka Reda - dolny bieg

Sieja spotykana jest również w rzece Redzie podczas ciągu tarłowego, który gatunek tej ryby odbywa w dolnych odcinkach rzeki. Niestety w znaczeniu wędkarskim bywa w tym czasie przedmiotem przypadkowego połowu w okresie ochronnym przypadającym od 1 października do 31 grudnia. Najczęściej przynętą jest nimfa dedykowana lipieniom oraz inne muchy z przeznaczeniem na pstrąga tęczowego. Zarówno w rzece jak i w morzu dorosłe sieje pływają w małych grupkach, jednak należą do gatunku nielicznie zasiedlającego te wody. Ze względu na populację oraz rodzaj i sposób pobierania pokarmu wciąż stanowią rzadkość w morskich połowach wędkarskich, szkoda …

Formy osiadłe
Jak podaje początkowy opis gatunku Sieja jest też mieszkańcem jeziora Wdzydze. To piękna i bardzo rozległa woda słynąca z licznych i okazałych okoni, obok których niestety z rzadka sieja staje się udziałem wędkarzy. Występuje także w innych jeziorach, gdzie jako typowa ryba głębin trafia się podczas podlodowych połowów. Za najbardziej skuteczną przynętę w tym okresie uznaje się błystki imitujące stynkę. Do niedawna występowała w 63 polskich jeziorach Pojezierza Pomorskiego i Mazurskiego, jednak ze względu na wrażliwość gatunku na jakość wody, mimo zarybień zasięg występowania się zmniejsza.